Weterani Turystyki Górskiej z Jarosławia: cel góra Pop Iwan 2022 m n.p.m

sobota, 1 października 2011

cel góra Pop Iwan 2022 m n.p.m - UKRAINA

Obserwatorium Astronomiczno-Meteorologiczne na szczycie Pop Iwan
obserwatorium potocznie nazywane "Białym Słoniem", obecnie w stanie ruiny

dzień I - 30.09.2011 - BUKOVEL

Jurij Dobrowolskij, pomysłodawca i główny inwestor TK BUKOVEL postanowił zainwestować w kurort narciarski w malowniczym regionie Karpat – Huculszczyźnie. Na stokach trzech gór: Bukovel (1127 m), Czarna Klewa (1246 m) oraz Dowga (1372 m) powstał ośrodek narciarski z prawdziwego zdarzenia. Początkowe inwestycje wyniosły 125 mln dolarów amerykańskich, co dało możliwość zaproszenia do budowy stacji narciarskich kanadyjskich specjalistów oraz zakupu nowoczesnych wyciągów w Austrii. Stacja narciarska Bukovel jest największą inwestycją w tym regionie Ukrainy ( www.bukovel.com ) zakątku obwodu Iwano-Frankowskiego, gdzie jeszcze często można zobaczyć stare, przedwojenne domy czy konne powozy, sprawiające wrażenie, że czas się tutaj zatrzymał, bycie największym inwestorem nie jest dużym osiągnięciem. Ale jeśli plany rozbudowy stacji na najbliższe lata będą wykonane, Bukovel stanie się jednym z większych kurortów narciarskich na świecie – z większą liczbą narciarzy i turystów, niż w tak wielkich ośrodkach, jak Whistler w Kanadzie czy Vail w USA – pisze Otto Pol, dziennikarz z The New York Times.

Obecnie Bukovel udostępnia 17 wyciągów (15 krzesełkowych), co daje łącznie 57km tras w 100% naśnieżanych! Położone są na wysokości od 900 do 1372m. Bardzo dobrze przygotowane i oznaczone. Dobrze też jest rozwinięta pozostała infrastruktura – stylowe i nowoczesne restauracje, hotele, parkingi, sklepy. Tutejsza dbałość o szczegóły i utrzymanie wysokiej jakości usług jest niespotykana w innych rejonach Ukrainy.

opis zaczerpnięty z: http://bieszczader.pl/narty/ukraina-bukovel/

dzień II - 01.10.2011 - szczyt Pop Iwan (2022 m n.p.m.) w paśmie Czarnohory

Pop Iwan (ukr. Піп Іван, Pip Iwan) - trzeci co do wysokości (po Howerli i Brebeneskule) szczyt na południowo-wschodnim krańcu pasma Czarnohory - 2022 m n.p.m..
W okresie międzywojennym przez szczyt przechodziła granica polsko-czechosłowacka, a w okolicy dochodziło do wielu zbrojnych potyczek patroli polskiej straży granicznej z bojownikami Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, którzy po czechosłowackiej stronie granicy posiadali kryjówki i magazyny broni, zaopatrywane przez wywiad czechosłowacki, a później niemiecki^{[potrzebne źródło]}.
Na szczycie staraniem rządu Rzeczypospolitej zbudowano w latach 1936-1938 Obserwatorium Astronomiczno-Meteorologiczne nazwane później potocznie "Białym Słoniem", obecnie w ruinie.

Wyszliśmy z miejscowości Dzemronia przez Uchaty Kamień (1850m) doszliśmy na Pop Ivan (2028m)
a wróciliśmy przez Smotrec (1896m) z powrotem do Dzembronii.

dzień III - WIERCHOWINA

Wierchowina (ukr. Верховина, Werchowyna; do 1962 Żabie, ukr. Жаб'є) – osiedle typu miejskiego na Pokuciu nad Czarnym Czeremoszem (dopływem Prutu), u podnóża pasma Czarnohory w obwodzie iwanofrankowskim, rejonie wierchowińskim. Położone jest 30 kilometrów na południowy zachód od Kosowa. W 2006 osiedle liczyło 5412 mieszkańców.
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Żabie w powiecie kosowskim województwa stanisławowskiego. Była to obszarowo największa gmina w II Rzeczypospolitej. Także samo Żabie było największą wiejską miejscowością całego woj. stanisławowskiego, a także największą miejscowością powiatu kosowskiego (8188 mieszk. w 1921), przewyższając miasta Kuty (5504) i Kosów (4234). Żabie było także dziewiątą (rok 1921) największą miejscowością woj. stanisławowskiego (łącznie z miastami) w II RP^[1].
W okresie międzywojennym w Polsce Żabie znane było jako miejscowość letniskowa i zdrojowa (źródła mineralne), ośrodek turystyki, huculskiego rzemiosła artystycznego (przed wojną mieściło się tutaj muzeum huculskie) i hodowli koni huculskich. Maciej Bogusz Stęczyński (polski podróżnik i rysownik) w 1848 stworzył serię rysunków i akwarel poświęconych okolicom Żabiego, jak i samej miejscowości, opisał je też później w poemacie Karpaty.