Jarosławski propagator turystyki, badacz historii Jarosławia i publicysta

     Jacek Hołub ur. 16 VIII 1962 r. w Jarosławiu absolwent Technikum Budowlanego. W 1979 r. związał się z Turystycznym Klubem „Chwila”. Jako działacz turystyczny od 1982 r. pełnił różne funkcje z Zarządzie Oddziału PTTK, Komisji Turystyki Górskiej przy Oddziale PTTK i Wojewódzkim Zarządzie PTTK w Przemyślu. Od 1985 r. jest przewodnikiem turystycznym terenowym (woj. podkarpackie) i beskidzkim (Beskidy Wschodnie i Zachodnie)  przewodnik Jarosławskiego Stowarzyszenia Przewodników Turystycznych i Pilotów Wycieczek. W 1985 r. wstąpił w szeregi ratowników górskich Bieszczadzkiej Grupy Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.
     Organizatorem rajdów turystycznych pieszych i rowerowych w terenie uprawnień przewodnickich, inicjator grupy „WALterowców”, corocznego przejścia pieszego „Z Betlejem do Betlejem”, Rajdu Papieskiego na Tarnicę nocną porą w rocznicę i godzinę  śmierci Jana Pawła II, czy rajdu rowerowego Tato + Syn. Członek Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia.
     Jest autorem i wydawcą 4 przewodników promujących zabytki sakralne miasta Jarosławia: Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej 1995, Dawne opactwo pp. Benedyktynek-1999, Dawne kolegium oo. Jeziutów-2004, Kościół  Ducha Świętego-2007.
     W uznaniu zasług dla rozwoju turystyki wyróżniony został w 2007 r. przez Ministra Gospodarki Odznaką honorową „ Za zasługi dla turystyki”, oraz statuetką Marszałka Województwa Podkarpackiego Za szczególną aktywność w rozwoju turystyki i promocji regionu  w 2009

 

 YouTube biografia:

link na YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=p5O38TvE0aU

Góra Krzemieniec (1221 m n.p.m.), Kremenaros, Kremenec - podejście od SŁOWACJI

Krzemieniec (również Kremenaros, ukr. Кременець – Kremenec’, słow. Kremenec, węg. Kremenáros) – szczyt górski w wododziałowym paśmie Bieszczadów Zachodnich. Wysokość – 1221 m.


Obelisk na styku trzech granic

Szczytowa partia Krzemieńca jest zalesiona, płaska i rozciągnięta, ma kilka kulminacji. Najbardziej wysunięta na zachód (1208 m) jest miejscem zbiegu granic Polski, Słowacji i Ukrainy. Miejsce to jest oznaczone granitowym obeliskiem. Jest to jednocześnie najwyższy punkt Gór Bukowskich – słowackiej części Bieszczadów. Najwyższa kulminacja Krzemieńca leży ok. 250 m dalej na wschód. Przebiega przez nią granica polsko-ukraińska. Na południowym odgałęzieniu szczytu, przy słupku granicznym nr 2, znajduje się najbardziej wysunięty na wschód punkt Słowacji

nasza trasa

Wyszliśmy z miejscowości Nova Sedlica szlakiem czerwonym przez Krzemieniec (1221m), wzdłuż granicy polsko-słowackiej doszliśmy do góry Czerteż (1071). Następnie szlakiem zielonym zeszliśmy do punktu wyjścia.

 

Mogiła sowieckiego lejtnanta Piotra Gładysza

W okolicach szczytu Czerteż w Paśmie granicznym w Bieszczadach, na tzw. „Szantowych Polankach” znajduje się mogiła lejtnanta Piotra Andrejewicza Gładysza ( inne źródła wspominają że nazywał się Piotr Gładyszow), który dowodził plutonem karabinów maszynowych. Dwudziestoletni Gładysz podczas walk 9 października 1944 roku został śmiertelnie postrzelony. Na łożu śmierci poprosił aby go właśnie pochować w tym miejscu. Opiekę nad jego grobem do dziś sprawują Słowacy.

więcej zdjęć pod adresem:

 https://picasaweb.google.com/109088050388896433973/20111112KremenarosOdStronySOwackiej

Sninský kameň (1006 m n.p.m.) – szczyt górski w paśmie górskim Wyhorlat w Łańcuchu Wyhorlacko-Gutyńskim - SŁOWACJA

Wyhorlat (523.51; słow. Vihorlat, ukr. Вигорлят - Wyhorliat, rus. Выгорлат - Wyhorłat) - pasmo górskie we wschodniej Słowacji i na zachodnim Zakarpaciu, należące do Łańcucha Wyhorlacko-Gutyńskiego (Vihorlatsko-gutínska oblasť) w Wewnętrznych Karpatach Wschodnich.
Pasmo Wyhorlatu ma kształt nieregularnego łuku, usytuowanego na osi wschód-zachód i wygiętego na północ. Długość głównego grzbietu Wyhorlatu wynosi 53 km, szerokość pasma waha się od 2 do 11 km. Zachodni skraj Wyhorlatu stanowi niskie i krótkie pasmo Gór Humieńskich (Humenské vrchy). Na południu Wyhorlat raptownie opada w płaską i niską Nizinę Wschodniosłowacką. Ponieważ najwyższe szczyty Wyhorlatu przekraczają 1000 m n.p.m., a wyniesienie Niziny Wschodniosłowackiej, z której wyrastają, wynosi 250-300 m n.p.m., względna różnica wysokości sięga 800 m. Na północy doliny Laborca, Cirochy i Ublanki oddzielają Wyhorlat od Pogórza Ondawskiego i Gór Bukowskich (Bieszczadów Zachodnich). Wschodnią część Wyhorlatu stanowi oddzielony szeroką przełęczą masyw Popriečny na granicy słowacko-ukraińskiej. Wschodnią granicą Wyhorlatu jest dolina środkowego Użu, już na terenie Ukrainy Zakarpackiej.
Ze względu na takie samo wulkaniczne pochodzenie do Wyhorlatu zalicza się niekiedy także położone jeszcze dalej na wschód pasmo Makowicy, nazywane przy takiej klasyfikacji Wschodnim Wyhorlatem.

nasz cel:
Sninský kameň (1006 m n.p.m.) – szczyt górski w paśmie górskim Wyhorlat w Łańcuchu Wyhorlacko-Gutyńskim.
Szczyt jest zbudowany z andezytów. Stanowi go pozostałość potoku lawowego, który pierwotnie wylał się z dawnego wulkanu do starej doliny, a następnie został wypreparowany spośród mniej odpornych, pokrywających go skał, głównie tufów. Wierzchołek tworzą dwie płaskie powierzchnie skalne, wyniesione 15 - 20 m nad otaczający grunt i oddzielone siodełkiem: mniejszy i wyższy Malý Sninský kameň (1006 m n.p.m.) oraz większy i niższy Veľký Sninský kameň (998 m n.p.m.). Prowadzą na nie drabinki. Ze szczytu roztacza się rozległa panorama Wyhorlatu, Bieszczadów, Gór Tokajsko-Slańskich i Niziny Wschodniosłowackiej.

link na YouTube:  http://www.youtube.com/watch?v=KdDi2hEFiwU&feature=related

 więcej zdjęć pod adresem:

https://picasaweb.google.com/109088050388896433973/20111111WyhorlatSOwacja