Betlejem k/Rudołowic

W pobliżu Rudołowic w powiecie jarosławskim znajduje się przysiółek Betlejem założony z inicjatywy mieszkańców wsi Jodłówka. To oni postanowili osiedlić się na szczerym polu. W 1939 roku wybudowali drewniane pomieszczenie, które pracujący w położonym opodal folwarku chłopi nazwali „Betlejem”. Z czasem nazwa ta przeniosła się na cały przysiółek.
Od paru lat do Betlejem podążają jarosławscy turyści i przewodnicy. Inicjatorem przedsięwzięcia od samego początku jest Jacek Hołub. W tym roku peregrynacja do Betlejem odbyła się po raz dziesiąty. Uczestniczyło w niej 28 osób w przebraniach św. Rodziny, pasterzy i kolędników. W roli Maryi wystąpiła Agnieszka Kamińska, Józefa – Jarosław Kamiński. W postać św. Mikołaja wcielił się Antoni Kuryło, zaś wołem był Wiesław Matejek.
Grupa entuzjastów turystyki i tradycji świątecznej udała się sprzed osiedla im. Pułaskiego w Jarosławiu do miejscowej Komendy Hufca ZHP. Stamtąd przyjęto Betlejemskie Światło Pokoju i przeniesiono je do Zmyślówki i Betlejem. W Zmyślówce Mikołaj obdarował przyjmujących upominkami. Było ognisko i wspólne śpiewy. Potem pieszo trupa pokonała, przy niesprzyjających warunkach atmosferycznych, drogę do Cieszacina. Tam pozostawiono pojazd i pieszo wyruszono do przysiółka Betlejem. W świetle rac i w huku petard kolędnicy zostali powitani niezwykle gościnnie. Składano sobie życzenia i kolędowano przy akompaniamencie orkiestry. Ogółem w tym przedświątecznym i pełnym serdeczności spotkaniu uczestniczyło około 200 osób.
Jak nas poinformował Jacek Hołub poczęstunek dla gości przygotowały panie Maria Gilarska i Regina Huk z Koła Gospodyń Wiejskich w Rudołowicach. Miłą niespodziankę sprawili sami kolędnicy obdarowując piernikami i piernikowymi kartkami z życzeniami świątecznymi mieszkańców Betlejem i wszystkich zgromadzonych. Pierniki podarowali Maciej i Kamil Kuźniarowscy z Jarosławia. Należy podkreślić, że Światełko z Betlejem odebrały w przysiółku o tej samej nazwie najstarsze mieszkanki – Maria Huk i Józefa Wajda.
Tekst HENRYK GRYMUZA http://www.infotuba.pl/spoleczenstwo/ludzie/betlejem_kolo_jaroslawia_a3940.xml 


  Artykół "Info Tuba" - Do Betlejem koło... Jarosławia : http://www.infotuba.pl/spoleczenstwo/religia/do_betlejem_kolo____jaroslawia_a8142.xml 



Audycja w Radiu Rzeszów: http://w975.wrzuta.pl/audio/7jDgFjoiaFI/kolednicy_w_radiu_rzeszow_wtg_z_jaroslawia

 

 

kilka zdjęć z Betlejem: https://picasaweb.google.com/101546291598273768963/2010Betlejem?authkey=Gv1sRgCOKe4q759LOwJw

 

 

 link na YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=lGV2dI8UllE

Uroczystość Poświęcenia Kościoła w Woli Michowej

Artykuł z serwisu turystycznego "Okolice Komańczy i Woli Michowej" http://www.komancza.info/content/view/394/35/


Uroczystość Poświęcenia Kościoła w Woli Michowej

Kościół w Woli Michowej (foto Krzysztof Bałanda)

12 grudnia 2010r. na zawsze wpisze się w naszej pamięć. W tym dniu z rąk Metropolity Przemyskiego Arcybiskupa Józefa Michalika dokonano poświęcenia nowego kościoła zbudowanego z inicjatywy miejscowej ludności, przy dużym wsparciu ludzi dobrej woli zamieszkujących nie tylko naszą diecezję.

Wola Michowa to jedna z niewielkich bieszczadzkich miejscowości, której powstanie datuje się na połowę XVI w. Miejscowość jest przykładem, jak okrutnie historia obeszła się z tym niewielkim skrawkiem ziemi, gdzie nagle zmilkły cerkiewne dzwony, ucichła gwara Łemków, a na „michowskim” rynku nie pojawili się ani podążający do synagogi rabin, ani Żyd-sklepikarz. Do II wojny światowej Wola Michowa była centralnym punktem społecznego i gospodarczego życia gminy, a liczyła ona wówczas ponad 900 osób różnych narodowości. Byli to Ukraińcy, Polacy, Żydzi, Cyganie, W roku 1946 poprzez tzw. akcję „Wisła”  ludność całkowicie wysiedlono.

Ponowna kolonizacja Woli Michowej to lata pięćdziesiąte ubiegłego stulecia, odbudowująca się gospodarka leśna i rolnicza ściągnęła nowych osadników do pracy, którzy tutaj pozakładali rodziny i wielu z nich na zawsze pozostało. Obecnie miejscowość liczy niespełna 100 osób.

Poświęcenie fundamentów przez Dziekana Ks. Jana Krupińskiego

W 2005 r. zawiązał się Społeczny Komitet Budowy Kościoła, którego przewodniczącym został Wojciech Gosztyła (przewodnik górski i ratownik GOPR) i w tym samym roku rozpoczęto zbiórkę środków na ten cel. Główne przychody pochodziły ze sprzedaży cegiełek, kalendarzy, baranków wielkanocnych podczas Drogi Krzyżowej na Tarnicę,  darowizn, miesięcznych składek parafian i kwest pod kościołami w archidiecezji przemyskiej. Budowę wspierało też wielu wolontariuszy, którzy pomagali własną pracą, darem materialnym, modlitwą i wsparciem w chwilach trudnych. Nie zabrakło wsparcia i pomocy ze strony Pasterza naszej Diecezji.

Pracę rozpoczęto 1 sierpnia 2007 r. Kościół, wg projektu inż. Bogdana Jezierskiego z Łupkowa, z jodłowych bali, tzw. płazów, o dachu kalenicowym, kryty gontem, budowali cieśle z Podhala. Nad wejściem głównym znajduje się wieża słupowa o wys. 14 m, która podkreśla karpacki styl budowli. Nad nawą, na wieży głównej oraz  na sygnaturce widnieją  krzyże pozłocone w pracowni konserwatorskiej Romana Dawidziaka, które doskonale komponują się z architekturą świątyni. Fundamenty obłożone zostały miejscowym kamieniem.

Ołtarz główny wykonywany jest wg projektu  Mariana Pażuchy, rzeźbiarza z Nowego Sącza. Znajduje się w nim ikona Pani Jasnogórskiej Bieszczadzkiej Krainy, wykonana za zgodą oo. Paulinów przez  częstochowskiego artystę-malarza Rafała Stępniaka (kolegę ze studiów znanego w Bieszczadach rzeźbiarza Janusza Zubowa). Ściany boczne ozdabia wykonana w drewnie droga krzyżowa dłuta nieżyjącego już  bieszczadzkiego artysty Jędrka Wasielewskiego „Połoniny”. Ołtarz eucharystyczny i ambonkę wykonano z rodzimego piaskowca w pracowni kamieniarskiej Jurka Bałandy z Jarosławia.

Pierwszą bardzo ważną uroczystością było poświęcenie ikony. Miało ono miejsce 29 lipca 2010 r. na Jasnej Górze przed Cudownym obrazem Matki Bożej. W tym wielkim wydarzeniu wzięli udział inicjatorzy działa, parafianie i przewodnicy górscy. Swą obecnością zaszczycił je także ks. Franciszek Rząsa, ks. Piotr Bartnik oraz siostry zakonne ze Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek w Komańczy, które wspierały to dzieło swą modlitwą.

Wprowadzenie Ikony

12 września 2010 r. nastąpiło uroczyste przeniesienie Ikony Matki Bożej Częstochowskiej z kościoła macierzystego w Nowym Łupkowie do nowo wybudowanego kościółka. Przy śpiewie i modlitwie pielgrzymowano ponad 7 km, niosąc z czcią i wiarą ikonę Maryi. W uroczystości tej wzięli udział parafianie i licznie zgromadzeni goście. Przybyli na tę uroczystość także oo. Paulini z Jasnej Góry.                    

W niedzielę, 12 grudnia 2010 r., mieszkańcy Woli Michowej już kolejny raz przeżywali niezwykłą uroczystość związaną z nową świątynią. Tym razem w przepięknej zimowej scenerii ks. Arcybiskup Józef Michalik Metropolita Przemyski dokonał poświęcenia  drewnianego kościółka. Uroczystość miała wymiar dekanalny – zgromadziła kapłanów pracujących w  dekanacie  rzepedzkim. W uroczystości uczestniczyli  również kapłani pracujący kiedyś w tej parafii. Swą obecnością zaszczyciły Wolę Michową władze gminne, na czele z wójtem. Byli też darczyńcy i ci wszyscy, którym nieobojętne było powstanie tego wspaniałego dzieła.

Słowo Boże Arcypasterza (foto K. Bałanda)

Ksiądz Arcybiskup w słowie skierowanym do obecnych nie krył swego zachwytu i radości z nowego Domu Bożego w naszej Diecezji, „ tego kościoła nie powstydziły by się największe kurorty Europy w Austri czy Francji” ale jednocześnie prosił o wymiar duchowy Kościoła, o zaangażowanie się ludzi w jego życie przez włączenie się w żywe wspólnoty, by tym samym stawać się mocnym i żywym Kościołem Jezusa

Bądź uwielbiony, Panie, w tym dziele, które dzięki Tobie powstało, w ludziach dobrej woli, kapłanach, inicjatorach, robotnikach i wszystkich w sercu pragnących spotkać się z Tobą w tej nowo  poświęconej świątyni.

Posłuchaj relacji mp3

Maryjo, Pani Bieszczadzkiej Krainy – módl się za nami!

Uczestnicy

Uczestnicy uroczystości (foto K. Bałanda)

Perłowe Gody Basi i Jerzego

Drodzy Jubilaci!!!                                                           

My Weterani Turystyki Górskiej.
W tak pięknym dniu, jakim jest 
30-sta rocznica Waszego ślubu,
życzymy Wam wszelkiej pomyślności,
pociechy z dzieci i wnuków
oraz doczekania w dostatku i zdrowiu 
                                             - Złotych Godów.